Nadat de ploeg de nachtboot naar Hull (een B4H dus …) had beloodst en 200km aan de verkeerde kant had gereden werd ze bij aankomst zowaar opgewacht door Her Majesty the Queen herself. Na wat over en weer gezwaai tussen haar en onze meer koningsgezinde leden besloot de ploeg het prachtig gerenoveerde Albert Dock gebied te bezoeken. Het Maritime Museum en het Museum of Liverpool viel bij iedereen in de smaak, Tate’s (Modern Art) daarentegen werd door sommige cultuurbarbaren minder gesmaakt. Er moet bij gezegd worden dat de grens tussen kunst & kitch soms enkel aangegeven wordt door de begeleidende teksten bij de kunstobjecten. 

In hetzelfde Albert Dock werd ’s avonds de trekking georganiseerd. Geenszins geïnteresseerd in de groepsindeling maar wel zwaar onder de indruk van de gedraaide muziek waren de meesten spelers niet weg te slaan vanop de dansvloer en/of bar. De eerste avond hadden we duidelijk meer supporters dan de dag erop … om het in cijfers uit te drukken: Belgium won de eerste avond met forfaitcijfers!

 Jammer genoeg moest de ploeg de daaropvolgende dag nog het gras op. De “spirit” was er nog maar gezien de gemiddelde leeftijd van onze spelers duidelijk boven de 45 lag wilden de beentjes niet altijd meer mee.  De eerste twee wedstrijden tegen Italie en Amsterdam werden dan ook verloren met telkens 2-0.

 Na een versterkend middagmaal traden de Belgen na de middag weer vol moed de Duitsers van het Kielkanaal tegemoet. Tegen de sterkste tegenstander van de dag haalden we ons beste resultaat: 1-1. En dit dankzij een magistraal afstandshot van Didier Laureys (kanaal). Even hadden we een sprankeltje hoop op een “deftige” eindrangschikking maar de UK-ploeg sloeg ook deze laatste droom aan diggelen. 4-1 verlies was het resultaat van onze laatste match. Gelukkig kon Bart Vanhoutte (rivier) onze eer redden …

 Met slechts 1 puntje op 12 eindigde Belgium op de 11e plaats (12 ploegen namen deel). Geen resultaat om over te stoefen, maar iedereen had z’n uiterste gegeven en tja, af en toe hadden we ook het geluk niet aan onze kant gehad.

 Over het afsluitend Gala Diner kunnen we tamelijk kort zijn: slechte verhouding prijs/kwaliteit en een zwakke muziekband. Gelukkig was de eerste avond zo goed geweest dat niemand echt klaagde toen vroeg onder de veren gekropen werd.

 Na nog een laatste ochtend shoppen in Liverpool en middagmalen bij Jamie Oliver (ja, de loodsen hebben stijl!) werd na weer 200km verkeerd gereden te hebben dezelfde nachtboot naar Zeebrugge genomen. Onder een paar glazen bier, witte wijn en Mojito werd beloofd om volgend jaar allemaal weer aan te treden in …. Livorno. Voor het eerst in de geschiedenis van het EMPA-tornooi gaan we richting Italië: een afspraak om niet te missen (17 mei 2013).   

Eerste rij vlnr: Ward Puttemans, Patrick Wallaeys, William De Vlaminck, Bart Mortelmans, Jacky Hottiger
Tweede rij vlnr: Didier Laureys (met echtgenote en kinderen), Bart Vanhoutte, Emiel Defer, Tom Dierckens, Michel Defer,
Derde rij vlnr: Dirk D'hont, Paul Vanlaethem, Pieter Vintevogel, Steve Burm, Wim Buysse
Vierde rij vlnr: neef D. Laureys, Erwin Gheyle

 Verslag en Foto's: William De Vlaminck